همشهری آنلاین_ زینب زینال‌زاده: این بوستان در حقیقت باغ بزرگی است که پس از تملک شهرداری تهران، در اختیار شهرداری منطقه ۷ قرار گرفت تا برای استفاده عموم به بوستان تبدیل شود. این کار سال ۹۷ انجام شد و امروز بوستان هورفر برای حضور توانیابان و جانبازان مناسب‌سازی شده است. این اقدام با استقبال شورایاران و شهروندان مواجه شد.
خیابان خواجه‌نظام، خیابان شهید ماندگار. این نشانی بوستان هورفر است؛ بوستانی که تا قبل از سال ۹۷ باغ بزرگی بود و شهروندان حق استفاده از آن را نداشتند تا اینکه موضوع تبدیل باغ‌های محلی به بوستان در شهرداری تهران مطرح شد و «مجتبی یزدانی» معاون خدمات شهری شهردار تهران، به شهرداران مناطق دستور داد باغ‌های بلااستفاده در محله‌ها را شناسایی، تملک و به بوستان‌های محلی تبدیل کنند. پس از این دستور ۴ باغ در منطقه ۷ شناسایی شد که یکی از آنها باغ هورفر بود. این باغ در سال‌های دور پاتوق دوستان و خانواده هورفر بود که حالا «پرویز هورفر» ۸۲ ساله صاحب آن است. پدر پرویز هورفر وقتی او ۱۲ سال داشت، این باع را می‌خرد و به گفته خودش بهترین خاطرات زندگی‌اش در آن ثبت شده است.
او برای حفظ این باغ آن را به شهرداری تهران واگذار کرده تا با تبدیلش به بوستان زمینه استفاده همه مردم از زیبایی‌های این باغ فراهم شود. سال ۹۷ باغ هورفر به بوستان تبدیل شد. این بوستان فضای بسیار زیبایی دارد و شهروندان از قدم زدن و گذران اوقات فراغتشان در کنار درختان سربه‌فلک‌کشیده و فضای سبز و زیبای آن لذت می‌برند و اهالی محله هر روز با غروب خورشید راهی بوستان می‌شوند. این روزها که کرونا فراگیر شده، مردم سعی می‌کنند با فاصله از هم بنشینند، اما در گذشته کنار هم می‌نشستند و شطرنج بازی می‌کردند یا سراغ لوازم ورزشی می‌رفتند. «اکبر رمضانی» بیش از ۱۰ سال است که در محله ارامنه زندگی می‌کند. او می‌گوید: «تبدیل باغ هورفر به بوستان و قرار دادن آن در اختیار اهالی کار ارزشمندی بود که توسط شهرداری منطقه انجام شد. این محله سرانه فضای سبز پایینی دارد و انجام این کار لازم بود که با درایت شهردار منطقه انجام شد.»
- تحقق یک مطالبه
مناسب‌سازی بوستان هورفر برای توانیابان اقدام دیگری است که این روزها سبب رضایت اهالی شده است. «مصطفی کارگر شریف‌آباد» عضو شورایاری محله ارامنه با ابراز خرسندی از مناسب‌سازی بوستان هورفر می‌گوید: «توانیابان شهروندان این جامعه هستند و باید از حقوق شهروندی و امکانات رفاهی محله‌ها از جمله فضاهای تفریحی، فرهنگی و ورزشی بهره‌مند شوند. مناسب‌سازی بوستان هورفر برای توانیابان قطعاً جزء مطالبات شهروندان بوده و مدیریت شهری منطقه هم در حد توان سعی کرده با مناسب‌سازی معابر و فراهم کردن برخی از امکانات این بوستان را برای حضور توانیابان مهیا کند.»
- هدیه یک لبخند
تماشای توانیابانی که بدون دغدغه در بوستان تردد می‌کنند و سراغ لوازم ورزشی می‌روند و با رعایت پروتکل‌های ستاد مقابله با کرونا مشغول وقت‌گذارنی در بوستان هورفر می‌شوند، سبب ایجاد حس شعف و شادی می‌شود.
«مینو امیری» دختر ۱۲ ساله که آتل‌های آهنی به پا دارد و قدم‌های کوچکش را با کمک مادر برمی‌دارد، بعد از خوردن آب روی صندلی می‌نشیند و می‌گوید: «معلولان نیازهای متفاوتی دارند که لازم است مدیران حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی و ورزشی به آنها توجه کنند. در محله امکان شرکت در کلاس‌های فرهنگی وجود ندارد و مجموعه ورزشی هم نیست که در آن تمرین کنیم.»
او با ابراز رضایت از مناسب‌سازی بوستان هورفر می‌گوید: «تا چند روز پیش رفت‌وآمد به این بوستان سخت بود. آبخوری و سرویس بهداشتی ویژه توانیابان وجود نداشت و به همین دلیل من به‌عنوان عضو جامعه توانیابان ترجیح می‌دادم به بوستان نیایم. بعد از مناسب‌سازی و فراهم شدن امکانات، برای وقت‌گذرانی در بوستان هورفر لحظه‌شماری می‌کنم. بودن در چنین فضای سبز و زیبایی حتماً سبب شادابی و نشاط می‌شود.» امیری با گلایه از مسئولان می‌گوید: «نبود امکانات بخش زیادی از جمعیت توانیابان را خانه‌نشین کرده است و این کار نتیجه‌ای جز افسردگی و پرخاشگری نخواهد داشت. وقتی می‌توان فضای بوستان‌ها را برای حضور توانیابان مناسب‌سازی کرد، چرا مدیران از انجام ان کار دریغ می‌کنند؟»
- کم کردن فاصله‌ها
مادر مینو دختر توانیاب هم با ابراز رضایت از امکانات فراهم‌شده برای توانیابان در بوستان هورفر می‌گوید: «به دلیل کمبودها، توانیابان تمایلی به حضور در جامعه ندارند و همین امر سبب ایجاد شکاف و فاصله میان توانیابان و سایر شهروندان شده است. این وضعیت مطلوب و خوشایند خانواده‌ای که فرزند توانیاب دارد، نیست. هر پدر و مادری دوست دارد فرزندش در جامعه حضور داشته باشد و رفتارهای اجتماعی را فراگیرد، اما کمبود امکانات مانع از این کار می‌شود.» او به علایق فرزندش اشاره و عنوان می‌کند: «مینو به نقاشی علاقه زیادی دارد، اما کلاسی که متناسب با شرایط جسمی او باشد، در محله وجود ندارد. او خیلی دوست دارد با همسن و سالانش بازی کند، اما هیچ‌وقت این فرصت برایش پیش نیامده است. با مناسب‌سازی بوستان هورفر امیدوارم بتواند دوستانی برای خودش پیدا کند و این فاصله‌ها کم شود و در برقراری ارتباط اجتماعی با دیگران موفق شود.»
نظر شما